افشار سیستانی، ساخت بقعه را با توجه به شکل آن، به دوره سلجوقیان نسبت می دهد و نقاشی های دیوارهای بنا را متعلق به دوره صفویان می داند. قدیمی ترین بخش بنا، گنبدخانه آن است که قاعده ای مربع دارد و احتمالا از آثار دوره سلجوقیان است.
دو نمازخانه مردانه و زنانه در کنار گنبدخانه از الحاقات دوره های بعد است و مصالح آن با بنای اصلی تفاوت دارد. یک ضریح مشبک گچی بر روی مرقد قرار دارد که ستون ها و گره بندیهای آن تخریب و ستون های چوبی جانشین آنها شده است. ورودی بقعه و دیوارهای داخلی آن تزییناتی از دوره صفویان داشته که قسمتهای زیادی از آن تخریب شده است. در حدود سال 1353 شمسی، سازمان حفاظت آثار باستانی این بنا را مرمت کرده است. با وجود این، هم اکنون، گنبدخانه و فضاهای مجاور آن و نیز نقاشی های بقعه بر اثر رطوبت و نفوذ باران به داخل بنا آسیب دیده است. (منابع: الف-1)
برای مشاهده تصاویر بیشتر و همچنین مدارک فنی امامزاده غلام رسول چابهار (شامل: پلان ها، برش ها، مقطع ها و پرسپکتیو) به بخش گالری تصاویر این مطلب، در ادامه صفحه مراجعه نمایید.
آدرس امامزاده غلام رسول چابهار روی نقشه گوگل
