پروژه MPavilion با الهام از آمفی تئاترهای باستانی و محصور با تپه ای سبز از گیاهان بومی در سال 2017 و با طراحی رم کولهاس و دیوید گیانوتن از شرکت معماری OMA در باغ ملکه ویکتوریا شهر ملبورن استرالیا ساخته شد.
شهر اسلو (Oslo) پایتخت فرهنگی و اقتصادی نروژ و سالن اپرای آن نمادی ملی و شاخص ترین ساختمان فرهنگی این کشور به شمار می رود.
ساختمان مرکز علمی- فرهنگی فائنو، در سال 2005 میلادی در شهر ولفسبورگ کشور آلمان توسط زاها حدید طراحی و ساخته شد.
شهر ملبورن (Melbourne) امروزه به عنوان قطب مهم آموزش عالی، هنر، فرهنگ، مد، ورزش، تفریح، جهانگردی و سایر فعالیت ها، در کشور استرالیا مطرح شده است، تا جایی که از آن به عنوان پایتخت فرهنگ، هنر، مد و ورزش استرالیا یاد می شود.
خانه موسیقی در شهر پورتو کشور پرتغال در سال 2005 توسط رم کولهاس (Rem Koolhaas) و با همکاری ون آلن طراحی شد. هدف از این طرح، تعریف فضایی برای افزایش مشارکت همگانی در صحنه موسیقی ملی، بین المللی و ایجاد عرصه ای نو در جهت وقوع همه نوع رویداد موسیقی در هر سبکی تعریف شد.
مرکز هنر و همایش ماگما در شهر تنریف (Tenerife) در جزایر توریستی قناری اسپانیا، در سال 2005 ساخته شد.
مركز هنرهای معاصر لوئیس و ریچارد روزنتال، یکی از اولین موسساتی است که در ایالات متحده آمریکا به ارایه هنرهای تجسمی معاصر می پردازد. ساختمان این مرکز در سایتی شهری و در تقاطع دو خیابان در شهر Ohaio ایالت سینسیناتی واقع شده، که میزبان نمایشگاه های موقت از آثار هنری ارزشمند معاصر می باشد.
جان ناوارو (juan Navarro baldeweg) معمار، مجسمه ساز و نقاش اسپانیایی است که آثار معماری و مجسمه سازی او تاکنون جوایز فراوانی کسب کرده. او در سال 1965 از دانشگاه پلی تکنیک مادرید اسپانیا، در مقطع دکتری فارغ التحصیل شد.
مجتمع فرهنگی گتی، نمونه ای موفق از معماری سفید "ریچارد مه یر" می باشد که، بخش عمده ای از فعالیت حرفه ای خود را در تببین اصول آن سپری نمود.
کوپ هیمل بلاو (Coop Himmelblau) عنوان دفتری است که در سال 1968 توسط سه معمار اتریشی با نام های "ولف پریکس"، "هلموت شوایسزینسکی" و "مایکل هلزر" تاسیس گردید.
سایت تماشایی پروژه "مرکز فرهنگی ژان ماری تی جی بائو" در مکانی میان دریا و مرداب واقع شده که دارای پس زمینه ای کوهستانی است. به گفته "رنزو پیانو" معمار این مرکز فرهنگی، زیبایی پوشش گیاهی و توپوگرافی خاص جزیره دورافتاده "نیوکالدونیا" در کرانه های خاوری استرالیا، منبع اصلی الهام وی در طرح پروژه بوده است.
تاثیر اندیشه های فیلسوف فرانسوی "ژاک دریدا" بر آثار "پیتر آیزنمن" را به طور مشخص می توان در پروژه "مرکز هنرهای بصری وکسنر" دنبال نمود. آیزنمن در طی سالهای متمادی فعالیت حرفه ای خود، نظریه "ساختارشکنی در متن"، که از جمله مهمترین نظریات فلسفی مفاهیم می باشد را مطرح نمود.
موسسه فرهنگی جهان عرب، بنیادی فرهنگی- مطالعاتی است که با همکاری 18 کشور عربی و در جهت حفظ و اشاعه ارزش های فرهنگی جهان عرب و مبادلات علمی میان اعراب و کشورهای اروپایی در سال 1987 در پاریس فرانسه تاسیس شده است.
پیشنهاداتی که در مسابقه نمایشگاه میلان 2015 مطرح شد، نشان می دهد که ایران هم در تلاش فراوان برای ایجاد معماری خاص می باشد.
آیا تا به حال فکر کردید که دیدن یک فیلم جذاب، در یک سینمای شناور بر روی سطح آب چقدر می تواند جذابتر و هیجان انگیزتر باشد.
فرم 4 (Form4) نام تیم طراحی این ساختمان های متفاوت و جذاب می باشد که در مسابقه جایزه بزرگ طرح آینده شبکه های گسترده تایوان سال 2013، برنده مسابقه شدند.
مرکز ژرژ پمپیدو نام مؤسسه هنری و فرهنگی است که در سال ۱۹۷۷ به نام ژرژ پمپیدو رئیس جمهور فرانسه در پاریس برپا شد. این مرکز شامل موزه ملی هنر مدرن، مرکز طراحی صنعتی، اداره توسعه فرهنگی است. نمایشگاه های هنری و فرهنگی نیز همیشه در آن برپا است. دو ارگان مهم دیگر یعنی کتابخانه عمومی مرجع و بنیاد پژوهش و هماهنگی موسیقی و آکوستیک نیز بخشی از این مرکز است.
"خانه اپرای سیدنی" یکی از متمایزترین بناهای قرن بیستم از لحاظ هنر معماری به شمار می رود که در شهر ساحلی سیدنی و در ایالت نیو سات ولز کشور استرالیا قرار دارد. خانه اپرای شهر سیدنی در حال حاضر یکی از مهم ترین اماکن توریستی در کشور استرالیا به شمار می رود.
ترکیب معماری و صوت؛ منجر به ایجاد و خلق فضاهایی قابل انعطاف و سرزمین های نامرئی بدون مرزهای فیزیکی محدود می شوند. البته استدلالی هم هست که بیان می کند معماری فقط بصری است و فقط اراده ای برای ایجاد محدودیت ها و مرزها دارد. در حالی که این همه ماجراجویی معماری نیست.
معماران شرکت هنگ کنگی one plus partnership، پروژه سینمای باکس پیکسل را در ووهان چین طراحی کرده اند.