پیتر استوارت (Peter Stewart) عکاس و هنرمند استرالیایی به هنگ کنک سفر کرده و از ساختمان ها و برج های این شهر عکاسی نموده است. او به تازگی تعدادی از این عکس ها را در مجموعه ای به نام توده منتشر و به نمایش گذاشته است. پیتر در این مجموعه از بازی نور و رنگ و اشکال هندسی تشکیل شده از میان بناها به بهترین شکل استفاده کرده و به عکس هایش غنایی خاص بخشیده است.
عکاسی معماری اغلب اوقات در سبک های تک رنگ و نوردهی طولانی دیده می شود. جریان ابر ها در بالا، به همراه خطوط سیاه و سفید و کنتراست قوی ای که با کمک ویرایش سنگین ایجاد می شود، روی شکل ساختمان ها تاکید می کنند. عکس های معماری پیتر استوارت اما این قوانین را برای رسیدن به افکتی زیبا زیرپا گذاشته اند. لازم به ذکر است که اگر بخواهیم سوژه این تصاویر را بررسی کنیم باید بگوییم که عکس های معماری پیتر استوارت مملو از رنگ هستند، همچنین این تصاویر اکثرا در شب گرفته شده اند و اگر حسابی کل کادر را بررسی نکنید، حتی متوجه نخواهید شد که دارید به یک ساختمان نگاه می کنید.
هنگ‌کنگ از دیرباز به دلیل موقعیت جغرافیایی خاصش همواره مورد توجه گردشگران و به ویژه سرمایه‌گذاران بوده است و شاید همین امر باعث شده که این منطقه جدا افتاده از چین، خیلی زود به قامتی نو برآید و سیمایی افسانه‌ای به خود بگیرد. خط افق هنگ کنگ انتخاب گسترده ای از برج های آسمان سای مجزا با روشنایی و انعکاس زیبای شبانه را به نمایش می گذارد. این شهر یک مثال روشن برای آسمان خراش ها و افق پست مدرن است. هنگ‌کنگ شهری با 39 ساختمان بلند که ارتفاع هر یک بیش از 200 متر است به شهر آسمان خراش ها معروف شده و اگر چه برای خود استقلال قائل است اما به دلیل جاذبه های وسوسه انگیزش، هنوز نتوانسته سایه چین را از خود دور کند. اگر چه این شهر افسانه ای به هیأت زیباترین و مدرن ترین شهرهای جهان درآمده و تعداد 4 برج بلند از مجموع 15 برج مرتفع دنیا را در خود جای داده، اما تمام شکوه و زیبایی اش را مرهون بناهای مدرنش نیست و می توان گفت هنگ کنگ در حال حاضر یکی از قطب های اقتصادی بزرگ دنیا نیز می باشد.
