ثمره تلاش های بی شائبه جان پورتمن (John Portman) در عرصه معماری فراتز از طراحی ساختمان ها صرفا به عنوان فضاهایی برای بودن و تجربه کردن است. دغدغه های همیشگی وی ترکیب طرحی نوگرا و بدیع با راهکارهای اقتصادی متعدل و نیز، نمود بخشیدن به ایده های خلاقانه و ناب در خلق بناها بوده است. بناهایی که به نیازهای مخاطبین به عنوان اولین و برجسته ترین موضوع مطرح در معماری پاسخ می دهند.
محله چینی های حومه شرقی شهر سانفرانسیسکو در ایالت کالیفرنیا آمریکا، قلمرو ساختمان های صنعتی متروکه و مکانی که زمانی حتی شانس برخورد با یک رستوران کوچک محلی هم در ذهن نمی گنجید، با افتتاح استادیوم بیس بال جاینت در سال 2000 و راه اندازی پردیس دانشگاه کالیفرنیا به یکی از مترقی ترین بخش های این ایالت تبدیل شده است.
مجتمع مسکونی یونیت دوهبیتیشن در مارسی فرانسه نشان دهنده ی حد اعلای بیش از 20 سال تحقیق لوکوربوزیه در زمینه ی طراحی واحدهای اقامتی است. این اثر شامل گونه های اولیه ی خانه های منفرد، مانند خانه های دومینو و سیتروهان (1915 و 1921) و به همراه تجربه ی عملی ارتباط واحدها با محیط شهری در پیشنهادهای بلند پروازانه ی طراحی شهری، مانند ویل کانتِمپُرِین (1922) و ویل رِیدیس (1935) می باشد.
محله بمب خورده «هانزا» در برلین آلمان به عنوان قسمتی از نمایشگاه بین المللی ساختمان در سال 1957 بازسازی شد. هدف از این نمایشگاه، به تصویر کشیدن پتانسیل گونه ی جدیدی از معماری بود که بیشتر مدرن می نمود تا سنتی و به وضوح با کلاسیسم نواری شکل مرتبط با سبک کشور اتحاد جماهیر شوروی سابق و دوران آلمان نازی متفاوت بود.
پروژه ی بازسازی شهری در لافایت پارک دیترویت از توابع ایالت میشیگان آمریکا که اخیراً پنجاهمین سال گرامیداشت آن برگزار شد، یکی از موفق ترین پروژه های بازسازی بافت شهری در ایالات متحده آمریکا و نیز یکی از نمونه های برجسته ی معماری مدرن می باشد. این پروژه در یک پارک با مناظر طبیعی، آپارتمان های بلوک های برجی 21 طبقه را با خانه های تراسی یک و دو طبقه در زمینی به وسعت حدود 6/5 هکتار تلفیق کرده است.